ANİME

Hiç düşündünüz mü neredeyse üç yaşından beri bildiğimiz gün ve ay adlarını nereden almışız ve ne anlama geliyor. Merak eden ve hepsini araştırıp toplayan okurlardan biri bana da göndermiş. Bilmeyenler için paylaşmak istedim.

Önce haftadan başlayalım. Hafta ismi Farsçadan geliyor. Tavla oynayanlar Farsça altıya kadar saymasını bilirler (yek, du, se, cihar, penç, şeş). Peki yedinin Farsçası ne? Farsça yedi: “heft”dir (veya hefte). Yedi günlük “hafta” ismi de buradan alınmıştır.

Gelelim gün isimlerinin köklerine. Şöyle; 

Cuma: Arapça (toplama, toplanma) 

Cumartesi: Arapça (ertesi-Türkçe) 

Pazar: Farsça (ba=yemek, zar=yer) 

Pazartesi: Farsça (ertesi- Türkçe) 

Salı: İbrânice (üçüncü) 

Çarşamba: Farsça (cehar şenbe=dördüncü gün) 

Perşembe: Farsça (penç şenbe=beşinci gün) 

Gelelim ay isimlerine; Cur-cuna isimli internet sitesindeki bir yazıya göre sadece üç ay adı Türkçe. İşin daha ilginç yanı bunlardan Şubat, Nisan, Temmuz ve Eylül hemen hemen aynı telaffuzla Yahudi takviminde de yer alması. Şimdi ayların isimleri ve kökenlerine bir göz atalım;

Ocak: Türkçe (Kışın evlerde ateş yakılan yer) 

Şubat: Süryanice 

Mart: Latince (Maritus-mitolojik isim Mars’tan) 

Nisan: Süryanice 

Mayıs: Latince (Tanrıça Maria’nın ayı) 

Haziran: Süryanice 

Temmuz: Arapça/Süryanice 

Ağustos: Latince (Roma İmparatoru Augustus’un adından) 

Eylül: Süryanice 

Ekim: Türkçe (Toprağı ekmekten) 

Kasım: Arapça (Bölen)